02 PŁASKOWYŻ CENTRALNY

Środkowy Meksyk, Tętniące życiem serce kraju

Środkowy Meksyk jest kwintesencją meksykańskich kontrastów. Gorące wyżyny sąsiadują z zimnymi szczytami gór i wulkanów. Pożółkła pora sucha co roku zamienia się w soczystą zieleń pory deszczowej. Wokól megametropolii trwają nieprzerwanie tradycyjne puebla. Bogactwo i przepych towarzyszą skromności i ubóstwu. Dolina Miasta Meksyk wraz przyległymi dolinami płaskowyżu to od najdawniejszych czasów główna oś, wokół której toczy się życie całego kraju. Tutaj powstawały sięgające od morza do morza imperia Tolteków, Teotihuacanów i Azteków. Na ich gruzach Hiszpanie w 1521 r. stworzyli stolice swojego zamorskiego królestwa. Trzysta lat później w tym samym miejscu ogłoszono niepodległość Meksyku. Obecnie Środkowy Meksyk pozostaje najważnieszym demograficznie, gospodarczo i kulturalnie regionem Meksyku. Przeludnienie, skomplikowana sieć słabo oznakowanych dróg, niedokładne mapy, trudności komunikacyjne, nieprzewidywalność planowanego na przemieszczanie się czasu, kontrasty społeczne i wiele wykształconych latami przez Meksykanów specyficznych sposobów przetrwania, często odbiegających od przyjętej z zewnątrz logiki powodują, że do przyjazdu tu warto się przygotować.

TOP 5

Teotihuacan, największe starożytne miasto środkowego Meksyku z monumentalnymi piramidami Słońca i Księżyca. Miasto mocy, w którym narodziła się historia i w którym rodzą sie bogowie.                       

Kolonialne hacjendy, przywieziona z Azji trzcina cukrowa była największym bogactwem uprawowym Środkowego Meksyku. Pozostałe w ruinie stare hacjendy, wokół których toczyło się życie gospodarcze i kulturalne regionu, zostały dziś odrestaurowane i oddają klimat epoki.                                                    

Taxco, malownicze górskie “miasto srebra” z labiryntem uliczek i placów, po których można jeździć garbusami, a także gubić i odnajdywać się podczas pełnych niespodzianek pieszych spacerów.            

Park Itzacihuatl - Popocatepetl, wokół najwyższych szczytów górskich środkowego Meksyku można spacerować po licznych trasach trekkingowych, opodal wygasłych oraz czynnych wciąż wulkanów.      

Sanktuarium motyli monarszych, co roku, w okresie od grudnia do marca, do lasów o powierzchni 16 tys. hektarów przylatuje z terenów Kanady i USA ponad sto milionów pomarańczowo czarnych motyli. Powietrze wydaje się unosić poruszane przez skrzydła motyli.

Na wschód od Miasta Meksyk:

Puebla, Miasto Aniołów

Puebla, stolica stanu o tej samej nazwie, nazywana jest „Watykanem Meksyku” i „Relikwiarzem Ameryki” ze względu na dużą liczbę wpisanych na listę Unesco zabytków i świątyń. Leżąc na szlaku handlowym, w otoczeniu żyznych dolin, funkcjonuje od lat jako spichlerz Miasta Meksyk.

Do roku 2003 produkowano tu legendarnego volkswagena garbusa. Nowoczesne, rozwinięte do rozmiarów metropolii, zachowało urok spokojnej prowincji pośród parków, krytych kolorowymi kaflami fasad i barokowych patio. Rozpoczynając spacer po starówce warto zobaczyć neoklasycystyczną katedrę, z głównym ołtarzem zaprojektowanym przez Manuela Tolsa i obrazami Cristobala Villalpando. Z tyłu katedry wielkie schody prowadzą do najstarszej biblioteki na kontynencie - Biblioteka Palafoxiana. Idąc na północ deptakiem 5 de Mayo dojdziemy do kościoła Świętego Dominika (Santo Domingo) z XVII w. i znajdującą się w środku Kaplicę Różańcową, uznaną za ósmy cud świata. Trzy ulice dalej, skręcając w lewo w 12 Poniente, w byłym klasztorze Santa Rosa znajduje się Muzeum Rzemiosła. Schodząc z Zocalo po przeciwległej stronie pieszym pasażem 3 Oriente, wśród budynków uniwersyteckich przy Plaza de la Democracia znajduje się były klasztor Jezuitów, dziś restauracja Colonial, jedno z lepszych miejsc na spróbowanie narodowej potrawy Meksyku, rodem z Puebla - kury w czekoladowym sosie mole. Schodząc niżej, pomiędzy ulicami 4 Oriente i 2 Oriente, znajduje się rynek Parian, gdzie obok regionalnego rzemiosła można spotkać tradycyjne lokalne słodycze. Na północno wschodnich obrzeżach miasta esplanada i fortyfikacje upamiętniają zwycięską walkę z czasów inwazji francuskiej 1862.

Puebla otoczona jest miasteczkami i wioskami o podobnym do siebie charakterze. Od zachodniej strony aglomeracji, w Cholula, gdzie Kortez miał złożyć obietnicę o budowie katolickiej świątyni na gruzach wszystkich napotkanych piramid, roi się od kościołów. Blisko zocalo, na szczycie 65 metrowego wzgórza, usypanego na kształt piramidy o średnicy prawie 500 metrów i częściowo zabudowanego późniejszymi fragmentami świątyń, znajduje się wyraz triumfu zdobywców Nowego Świata – kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Otwarty dla zwiedzających tunel archeologiczny odsłania etapy konstrukcyjne i historię zabudowy piramidy, uważanej za największą tego typu konstrukcję na świecie. Zaledwie 4 km na południe, w wiosce Santa Maria Tonantzintla, we wnętrzach niepozornego kościółka znajduje się perełka synkretycznej sztuki Meksyku, w której iniańscy artyści dali wyraz swojej wizji chrześcijaństwa.

Na północny zachód od Puebla, znajduje się stolica niewielkiego stanu o tej samej nazwie - Tlaxcala. Mieszkańcy regionu pomogli Kortezowi podbić Tenochtitlani do dziś chlubią się wobec obcych swoją gościnnością „anfitrion por tradicion”. Pierwsze biskupstwo w Meksyku, historycznie uprzywilejowane, bez wpływu na późniejsze dzieje, pełne wiejskich hacjend wokół miasta,zachowało piękną starówkę i jedno z bardziej znaczących sanktuariów maryjnych Meksyku – Ocotlan, na cześć Matki Boskiej, która ukazała się Indianom podczas wielkiej zarazy z lat czterdziestych XVI wieku. W 1975 roku pracujący na polu chłop odkrył malowidło naścienne “pierzastego kapłana” w Cacaxtla, niedaleko Tlaxcala, rozpoznanym później jako ośrodek ceremonialny zapomnianego ludu Olmeca-Xicalanca z VIII/IXw n.e. Przy strefie archeologicznej znajduje się niewielkie muzeum “miasta murali” i dojść stąd można pieszo na „kwietne wzgórze”, do wybudowanego na wierzchołku wygasłego wulkanu miasta Xochitecatl. Poświęcona bogini płodności Piramida Kwiatów, monolityczne misy, Budowla Węży, gdzie znaleziono głowę kamiennego węża i spiralna struktura w hołdzie bogowi wiatru, Ehecatlowi, są dobrym wprowadzeniem w świat antycznej architektury oraz wierzeń. Wraz z położoną za magicznym miastem Huamantla, wyjątkową rozmiarami i krajobrazem strefą archeologiczną Cantona, na wschód od Puebla, miasta te skrywają wciąż przed archeologami wiele tajemnic.

Z kolei w północnej części stanu, pośród równikowych lasów mgielnych Sierra Norte de Puebla, pełen tradycji i wpisany na listę magicznych miast Cuetzalan, może okazać się świetną bazą wypraw do zapomnianych upraw kawy, niezelektryfikowanych wiosek, indiańskich osad, górskich rzek i wodospadów oraz pobliskiego starożytnego miasta Totonaków, Yohualichan.

Na południe od Miasta Meksyk:

Cuernavaca, Miasto Wiecznej Wiosny

Położone zaledwie godzinę drogi na południe od Miasta Meksyk „miasto wiecznej wiosny” i stolica stanu Morelos, Cuernavaca posiada najwięcej w Meksyku basenów i parków wodnych w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Od czasów kolonialnych rezydencja i miejsce wypoczynku meksykańskich elit chełpi się wspaniałym klimatem o niewielkich rocznych wahaniach temperatur między 20 C i 29 C. Bujna roślinność i prowincjonalny spokój harmonizuje z estetyką nowoczesnego miasta i zamożnością mieszkańców, co czyni z Cuernavaca zadbaną turystycznie oazę dobrego smaku i wypoczynku.

Katedra, powstała na wzniesionym przez franciszkanów w 1525 r. potężnym zespole przypominających twierdzę budowli sakralnych, to dobre miejsce na rozpoczęcie spaceru po mieście. W środku, malowidła naścienne przedstawiają sceny misji, męczeństwa i śmierci pierwszego świętego Meksyku – San Felipe de Jesús. Schodząc w dół ulicą Miguel Hidalgo dojdziemy do pełnego gołębii i ulicznych sprzedawców zocalo z pomnikiem bohatera wojen niepodległościowych, ks. Jose Maria Morelosa. W głębi ulicy znajduje się Pałac Korteza, wybudowany na gruzach świątyni kacyków tlahuica zamek w stylu średniowiecznych twierdz europejskich. W swojej historii kaplica, więzienie i ratusz, dziś to antropologiczne Museo Regional Cuauhnáhuac, z salami przedstawiającymi migracje i kulturę pierwszych mieszkańców, malowidła naścienne, zabytki sztuki kolonialnej oraz życie na przełomie XIX i XX w. Na tarasie znajduje się mural Diego Rivery, pt. Konkwista i Rewolucja, nawiązujący do dwóch najważniejszych wydarzeń regionu.

Niecałe 20 minut przed Cuernavaca, otoczone magiczną aurą gór i przesiąknięte indiańskim folklorem, kolonialne Tepoztlan uważane jest od czasów prehiszpańskich za ośrodek energii. Po dwóch godzinach wyczerpującego spaceru można wspiąć się do zachowanych na szczycie Wzgórza Tepozteco ruin świątyni boga gór, skąd rozpościera się wspaniały widok na dolinę. We wpisanym na listę magicznych miast pueblo warto odwiedzić szesnastowieczny klasztor Convento de la Natividad oraz przylegające do niego muzeum. Najlepiej przyjechać tu w sobotę, to dzień targowy, odbywają się fiesty i jest możliwość zakupu wyrobów sztuki ludowej. Kilkanaście km dalej na wschód, w małej i tradycyjnej miejscowości Amatlan, miał przyjść na świat legendarny kapłan Pierzasty Wąż. Późniejszy władca Tolteków, Ce Acatl Topiltzin Quetzalcoatl, miał spędzić swoje młode lata w pobliskim „domu kwiatów”, Xochicalco. Wybudowane na sztucznych tarasach monumentalne miasto-państwo z VII–X w. n.e., wpisane dziś na listę zabytków Unesco, wraz z muzeum oraz Piramidą Pierzastego Węża i Boiskiem do Gry w Pelotę znane jest w świecie archeologii przede wszystkim ze swojego obserwatorium astronomicznego. Posiada ono sześciokątną tubą zenitalną, czyli bardzo rzadko spotykany, prawie 9m długości kamienny komin, wyświetlający na ziemi promienie słońca podczas przejść zenitalnych 14 maja i 28 lipca.

Alternatywnym sposobem dojazdu ze stanu Morelos do Puebla jest przejazd przez mało uczęszczaną, lecz wartą nadłożenia drogi strefę archeologiczną Chalcatzingo, gdzie petroglify z epoki olmeckiej ukazują mitycznych kapłanów i więźniów, boskie atrybuty jaguarów i węży oraz rośliny i krople wody jako symbole płodności. Na zachód z kolei od Cuernavaca, już po stronie Stanu Meksyk, zachowała się na skraju ukrytego w górach kolonialnego miasteczka Malinalco oryginalna Świątynia Wojowników wykuta w monolitycznej skale. Jedyna w całej Ameryce tego typu monumentalna konstrukcja rozpoznana została jako miejsce militarnych inicjacji azteckich wojowników spod znaku orła i jaguara.  

Na zachód od Miasta Meksyk:

Taxco, Miasto Srebra

Taxco, położone w niezwykłej scenerii górskiej, około 2,5 godz. drogi na płd zachód od Miasta Meksyk, jest symbolem kolonialnego bogactwa Meksyku. Nieprzerwanie, od czasów prehiszpańskich do dziś, wydobywa się tutaj srebro, miedź i złoto. Wąskie uliczki, spokojne małe place, bielone wapnem i kryte czerwoną dachówką budynki pobudzają wyobraźnię do podróży w czasy świetności miasta, widocznej w zabytkach i mistrzowskich wyrobach ze srebra.

Ciekawym sposobem zwiedzenia miasta jest wjazd lokalną taksówką – garbusem po stromych uliczkach od pomnika górnika u stóp hotelu La Borda na taras widokowy przy kościele Guadalupe, skąd roztacza się imponująca panorama na starówkę i przyległe wzgórza. Schodząc pieszo pionową niemalże i wciśniętą między domy uliczką Guadalupe dojść można do zocalo, przy którym znajduje się najpiękniejszy architektonicznie przykład meksykańskiego baroku i jednocześnie archiwum malarstwa “boskiego” Miguela Cabrery, kościół Santa Prisca i San Sebastian. Fundator kościoła, właścieciel legendarnych kopalni srebra i najbogatszy człowiek epoki, Jose de La Borda, w roku 1758 „oddał w ten sposób Bogu to, co Bóg dał mu wcześniej”. Ze swojego domu, dziś pięciokonygnacyjnego Domu Kultury w płn części placu, La Borda kazał wybrukować drogę do kościoła srebrną kostką. Na placu roi się od restauracyjek, barów na tarasach widokowych i jubilerskich sklepów, często posiadających muzealną witrynę z kolekcją eksponatów nagradzanych w corocznym festiwalu srebra.

Za domem Bordy, schodząc uliczką Juan Ruiz de Alarcon, warto odwiedzić Muzeum Wicekrólestwa, a w nim zbiory malarstwa, przedmiotów liturgicznych i użytkowych z czasów kolonialnych wystawione w pięknych wnętrzach domu, w którym w roku 1803 miał się zatrzymać podróżnik i naukowiec Alexander von Humboldt. Główna ulica Juarez schodzi z zocalo do pomnika górnika, przechodząc obok byłego klasztoru San Bernardino de Siena, do którego peregrynują z pobliskich wiosek indianie nahuas. Na jego tyłach pomnik biczowników przywołuje pełne dramatyzmu mistyczne procesje, odbywające się tu co roku w czasie Wielkanocy. Zgodnie z innym zakorzenionym zwyczajem, mieszkańcy miasta zbierają w listopadzie z pobliskiego Parku Huixteco gatunek pluskw, z których robi się popularny na stołach sos salsa de jumil. To właśnie bogactwo żywych tradycji spowodowało, że Taxco zostało wpisane jako pierwsze w 2002r. na listę magicznych miast Meksyku.

Alternatywnym zejściem z zocalo do głównej Alei Plateros może być ciasne i strome przejście uliczką Tetitlan, zaraz za hotelem Melendez, pośród straganów pełnego folkloru, lokalnego rynku. Z widocznego w wielu miejscach wzgórza Chrystusa Zbawiciela roztacza się wspaniały widok na otaczające Taxco doliny trzech stanów, ale słabo widać stąd samo miasto. Kolejka linowa jeździ do dzielnicy Monte Taxco, co pozwala mieszkańcom i turystom uniknąć mozolnej wspinaczki między dzielnicami miasta.

Zaledwie 30 km przed Taxco znajduje się Park Narodowy, a w nim największe jaskinie Ameryki Grutas de Cacahuamilpa. Do zwiedzania wyłącznie z lokalnym przewodnikiem udostępniony jest ponad dwukilometrowy oświetlony korytarz następujących po sobie dwudziestu komnat, wypełnionych stalagmitami, stalaktytami, kolumnami, tarasowymi wodospadami, kryształowymi salami i innymi pobudzającymi wyobraźnię tworami natury. Tymczasem niecała godzina górskiej jazdy na płn zachód od Taxco doprowadza do przesiąkniętej polemiczną historią miejscowości Ixcateopan, miejsca urodzenia i pochówku otoczonego kultem cesarza Azteków, Cuauhtemoca. Po brukowanych marmurem ulicach można dotrzeć do niewielkiej strefy archeologicznej oraz muzeum, eksponującego opór Indian wobec konkwistadorów. W rocznicę urodzin ostatniego cesarza Azteków do pochowanych w kościele pod ołtarzem relikwii powieszonego przez Korteza niepokornego władcy pielgrzymują co roku Indianie z całej Ameryki.

Na północ od Miasta Meksyk:

Stan Meksyk, W Stanie Skrajności

Wpisany na listę zabytków Unesco Teotihuacan, „miejsce, w którym ludzie stają się bogami”, leży w dolinie zaledwie 40 km na północ od Dystryktu Federalnego. Znajdują się tu pozostałości największego ośrodka urbanistycznego starożytnej Ameryki z okresu od III w. p.n.e. do VII w.n. e. To tutaj, według legendy, narodziła się trwająca ponad 5 tys. lat i kończąca się w 2012 r. epoka Piątego Słońca. Przy pierwszej bramie wejściowej, Świątynia Pierzastego Węża upamiętnia ten moment doskonale zachowanymi rzeźbami pierzastych głów boga nasion kukurydzy, Quetzalcoatla i boga wody, Tlaloca.

Idąc aleją nazwaną przez Azteków Drogą Zmarłych, mijając place i dzielnice rezydencyjne, po 45 min spacerze dochodzi się do monumentalnej Piramidy Słońca, nawiązującej nazwą i architekturą do astronomicznego fenomenu wschodu słońca dokładnie znad jej szczytu. W głebi alei, przy placu północnym kończącym drogę, wewnątrz Piramidy Księżyca znaleziono liczne pochówki, składane ofiary oraz ogromną figurę boginii cykli księżyca i upraw Chalchiutlicue. Na obydwie piramidy można wchodzić zwracając uwagę, poza spektakularnymi widokami, na strukturę architektoniczną miasta, które zostało zaprojektowane na planie ludzkiego ciała. Wychodząc z placu przy trzeciej bramie warto wejść dodatkowo do Świątyni Pierzastego Motyla i zejść do podziemi Pałacu z zachowanymi fragmentami malowideł oraz wczesnych etapów konstrukcyjnych.

Zjazd z drogi na piramidy pozwala na krótki przystanek przy szesnastowiecznym, przypominającym fortecę klasztorze Acolman, ze świetnie zachowaną fasadą w stylu plateresco, freskami, eksponatami i malowidłami z okresu działalności ewangelizacyjnej zakonu augustianów. Spektakularną pod względem zabytków misyjnych okazuje się wizyta w położonym bardziej na zachód i wpisanym na listę magicznych miast niewielkim Tepotzotlan, gdzie przy tradycyjnym zócalo,w byłym klasztorze św. Franciszka Xawerego, mieści się Muzeum Wicekrólewstwa. Wśród bogatych zbiorów religijnej sztuki kolonialnej, związanej z działalnością jezuitów na terenach Nowej Hiszpanii, wrażenie robią kapiące złotem barokowe ołtarze, ukryte kaplice, biblioteka zakonna, oraz sala kości słoniowej, ukazująca kunszt należących do hiszpańskiego Imperium Niezachodzącego Słońca katolickich wyrobów pochodzenia orientalnego.

Stolica okalającego Dystrykt Federalny Stanu Meksyk, Toluca, tętni przemysłem, handlem, życiem kulturalnym i społecznymi kontrastami. Tu znajduje się alternatywne lotnisko Miasta Meksyk, zabytkowa starówka oraz interesujące muzeum Centro Cultural Mexiquense. Położona na wysokości ponad 2600 n.p.m Toluca stanowi dodatkowo dobrą bazę wypraw do zalanych jeziorami kraterów ośnieżonego wulkanu Nevado de Toluca. Stąd blisko jest też do urokliwej doliny i jeziora Valle de Bravo, popularnej aktywnie i wypoczynkowo górskiej oazy, czy też do wypełnionych basenami parków wodnych w Ixtapan de la Sal lub spokojniejszym Tonatico.

W okresie od grudnia do marca wyjątkowym przeżyciem jest wizyta w rezerwacie biosfery Mariposa Monarca. Na obszar ponad 16 tys. hektarów iglastych lasów co roku przylatuje ponad sto milionów pomarańczowo-czarnych motyli monarszych, by tu przehibernować, odbyć gody i umrzeć. Lecąc z prędkością 20 km na godzinę pokonują odległość ponad 5000 km z Kanady i północy Stanów Zjednoczonych. Nowe pokolenie na początku kwietnia przebywa tę drogę w przeciwnym kierunku – na północ. Sanktuarium Piedra Herrada przy miejscowości Los Saucos to jedno z idealnych miejsc na konny spacer po górach bądź zaplanowanie wspinaczki.

SZLAK ZABYTKÓW:

Szesnastowieczne klasztory na Liście UNESCO

Odkrycie Nowego Świata to podbój “krzyżem i mieczem”. Misje chrześcijańskie w XVI w. prowadzone były przez franciszkanów, dominikanów i augustianów na terenie gęsto zaludnionym przez rdzennych mieszkańców, w atmosferze aktywnej akulturacji i pasywnej akceptacji z jednej oraz cichej niechęci i otwartej wrogości z drugiej strony. Stąd wczesno chrześcijańskie klasztory łączą funkcje budowli sakralnych i militarnych, a większość przyklasztornych kościołów jest pod wezwaniem Św. Michała Archanioła i Św. Santiago de Compostela, dwóch świętych walczących orężem o wiarę.

W Środkowym Meksyku, na stokach wulkanów Popocatepetl i Iztacihuatl, znajduje się czternaście klasztorów, ze względu na swój charakter oraz obecność unikatowych malowideł naściennych wpisanych na światową listę zabytków Unesco. W potężnych konstrukcjach z fortecznymi murami, jak np. w Yecapixtla, często bez okien lub “z oknami, gdzie nawet kratownice są z kamienia”, pod okiem Hiszpanów i ich narzędziami indianie rzeźbili symbole wiary, malowali naturalnymi pigmentami i wznosili budowle, korzystając z tradycyjnych lepiszczy wapna, gliny, zwierzęcej krwi, wosku oraz soków opuncji.

W Tepoztlan i Zacualpan zachowały się monumentalne chrzcielnice, zdobione w synkretycznym stylu tequitqui, który stanowi swego rodzaju trybutarną zależność idei chrześcijańskich od technik indiańskich i odwrotnie. Klasztory były ośrodkami nauki. Tu współpracowali ze swoimi zapomnianymi indiańskimi informatorami słynni hiszpańscy kronikarze jak Bernardino de Sahuagun, Fray Toribio de Benavente czy Diego Duran. W klasztorach w Hueyapan, Totolapan, Tetela de Volcan czy Atlatlahucan, gdzie do dziś odprawia się msze niedzielne po łacinie, tłumaczono teksty Pisma Świętego na lokalne języki. Gromadzono wiedzę, nauczano, zakładano szkoły. Budowle chrześcijańskie wznoszono na gruzach wcześniejszych świątyń i piramid, a obok nich, jak np. w Oaxtepec, zakładano szpitale, lecząc indiańskimi ziołami i wodą z gorących źródeł. W Tochimilco i w Ocuituco świetnie zachowały się fragmenty akweduktów, które zapewniały klasztorom możliwość dzielenia wody pośród podelgłej społeczności.

Klasztory w stanie Puebla i Morelos posiadają dwie cechy architektoniczne wyjątkowe w chrześcijańskim świecie. W Calpan i w Huejotzingo, między innymi, zachowały się kaplice stacyjne (capillas posas), czyli cztery pustelnie w rogach atrium, wokół centralnego krzyża, gdzie przystawały procesje, gdzie odbywała się katecheza, ale gdzie również znaleziono pochówki kapłanów wcześniejszych indiańskich wierzeń. Franciszkańskie muzea opowiadają o życiu mnichów z epoki. Z kolei w augustiańskim Tlayacapan i w Cuernavaca zobaczyć można bogato zdobione i podporządkowane potrzebom ewangelizacji kaplice otwarte (capillas abiertas), w których Indianie mogli uczestniczyć w mszy na zasklepionej wyłącznie kopułą nieba przestrzeni, bez wchodzenia do kościoła. W muzeum w Tlayacapan zachowały się dodatkowo mumie z XVII w. Malowidła naścienne przekazują treści biblijne, hagiograficzne oraz misyjne.

Wyprawa do zapomnianych niemalże, ale pełnych historii wiosek daje wyjątkową możliwość zanurzenia się w atmosferze wiejskiego życia, z jego prostotą, siłą tradycji i kolorytem fiest. W pobliżu klasztorów, w żyznych i obdarzonych doskonałym klimatem dolinach, zachowały się dawne hacjendy, związane z uprawą sprowadzonej przez Hiszpanów z Azji trzciny cukrowej. Wyrabiano z niej sok, cukier, alkohol, papier, znany jako guma arabska klej, a także służyła jako pasza dla zwierząt. Właściciele, często namiestnicy wicekróla, zajmowali się w swoich posiadłościach nie tylko działalnością ekonomiczną, ale również administracyjną, ewengelizacyjną, edukacyjną i kulturalną, co czyniło z hacjend, obok klasztorów, ośrodki władzy oraz życia społecznego w regionie. Większość z nich łączy architektonicznie style europejskich zamków z bujnością tropikalnych ogrodów. Niektóre z nich, jak np San Gabriel de las Palmas, San Jose Vistahermosa, San Antonio de Puente czy Hacienda Cocoyoc współcześnie odrestaurowano i zaadoptowano jako ekskluzywne hotele ze SPA, restauracjami i centrami konferencyjnymi. Ex - Hacienda Chinameca pozostaje miejscem pamięci po zabójstwie Emiliano Zapaty, gdy tymczasem Ex - Hacienda Temixco przekształcona została na park wodny.

Praktyczne informacje

Gastronomia

Puebla, Colonial (4 Sur 105), kuchnia regionalna, kura w czekoladowym sosie mole                                    

Cuernavaca, La India Bonita (Morrow 15), centrum, historyczne wnętrza, meksykańska kuchnia.                                                              

Taxco, Atrio (Plaza Borda 2, na piętrze), kuchnia regionalna i międzynarodowa w samym centrum.                                                

Teotihuacan, La Gruta, (przy Wejściu 5), kuchnia regionalna i meksykańska, wnętrze jaskini.                                                                

Valle de Bravo, El Meson de las Animas, (Salitre 104), dom kolonialny z ogrodem, owoce morza ze śródziemnomorskim smakiem.

Na zakupy

Puebla, targ Parian, ceramika, rzemiosło, słodycze i likiery                           

Tepoztlan, zocalo i przyległe sklepy; ceramika, wyroby z drewna, rękodzieło; sobotni rynek ludowy                                                             

Taxco, biżuteria, maski, rzeźby; sobotni rynek srebra            

Teotihuacan, obsydianowe figurki i maski, stragany przy wejściach na strefę archeologiczną, warsztat i sklep Mundo de Obsidiana

Wypożyczalnie Samochodowe

Puebla i Cuernavaca, w hotelach 4* i 5* samochody są podstawiane i odbierane z hotelu

Aktywnie

Puebla i okolice, Park Wulkanów Iztacihuatl (5,286 m n.p.m.) i Popocatepetl (5,452 m n.p.m.); jednodniowe i dwudniowe trasy z ograniczeniami w zdobywaniu aktywnego szczytu Popocatepetl; trekkingi przy Przełęczy Korteza 3700/4700 mnpm, m.in. do Pustelni Ciszy i na wodospady Apatlaco; trasy dla jeepów, ATV i górskich rowerów; trasy trekkingowe i canopy w Cuetzalan.                     

Cuernavaca i okolice, rafting na rzece Amacuzac, sporty wodne na lagunie Tequesquitengo            

Taxco i okolice, tarasowe wodospady Granadas; Park Cacahuamilpa: możliwość zjechania ponad górami na siodle po stalowym kablu (tirolesa), ogród botaniczny Limontitla z miejscem na rozbicie namiotów, jaskinie dla speleologów i dostępne trekkingowo rzeki podziemne Chontacoatlan, Joya, San Jeronimo, etc. Konne wyprawy szlakiem kolonialnych hacjend lub do wioski indiańskiej Tlamacazapa.                              

Stan Meksyk, Teotihuacan, loty balonami, trasy rowerowe, speleologia. Toluca, trekkingi do Laguny Słońca i Laguny Księżyca w zagłębieniach kraterów wulkanu Nevado de Toluca (4 690 m n.p.m.). Valle de Bravo, mekka sportów paralotniackich, trasy trekkingowe, konne, rowerowe i kajakowe. Park Narodowy Mariposa Monarca, trasy trekkingowe, konne.

Dla Dzieci

Puebla, Africam Safari, ogród zoologiczny dzikich zwierząt na wolnym powietrzu, zwiedzany samochodami; ogród botaniczny, motylarnia, szlak adrenaliny i spektakle.                                     

Amecameca, Hacienda Panoaya, w której mieszkała Sor Juana Ines de la Cruz, to dziś interaktywny ogród zoologiczny z możliwością karmienia zwierząt, z pokazami i zabawami dla najmłodszych.            

Cuernavaca i okolice, parki wodne Oaxtepec, Temixco, El Rollo, Manantiales                                       

Teotihuacan, Reino Animal, ogród zoologiczny z m.in. krokodylami, żółwiami, iguanami, wężąmi, końmi, dzikimi zwierzętami i aviarium.