- MEKSYK - PRZEWODNIK DLA ZORGANIZOWANYCH.
Info Praktyczne
Wiadomości o Kraju
- 01 Kalejdoskop
- 02 Historia
- 03 Geografia
- 04 Flora
- 05 Fauna
- 06 Społeczeństwo
- 07 Znani Ludzie
- 08 Zwyczaje
- 09 Religia
- 10 Kuchnia
- 11 Słodycze i Trunki
- 12 Na Zakupy
- 13 Kalendarz Świąt
- 14 Mini Rozmówki Meksykańskie
- 15 Samochodem po Meksyku
- 16 Jeśli lubisz nurkować
- 17 Przygoda w Meksyku
- 18 Dla Dzieci
Regiony Meksyku
- 01 MIASTO MEKSYK
- 02 PŁASKOWYŻ CENTRALNY
- 03 EL BAJÍO
- 04 ZACHODNIE WYBRZEŻE
- 05 WSCHODNIE WYBRZEŻE
- 06 PÓŁNOCNY MEKSYK
- 07 MEKSYKAŃSKA KALIFORNIA
- 08 OAXACA
- 09 TABASCO I CHIAPAS
- 10 PÓŁWYSEP JUKATAN
- 11 MORZE KARAIBSKIE i RIVIERA MAYA
Przydatne Informacje
- Bezpieczeństwo. Ubezpieczenia.
- Pieniądze, bankomaty, telefony
- Komunikacja miejska i pozamiejska.
- Niepełnosprawni. Poczta. Godziny Pracy.
- Muzea. Strefy Archeologiczne.
- Biznes w Meksyku
- Placówki Dyplomatyczne
Ameryka Środkowa
10 Kuchnia
Smak Meksyku, Potrawy narodowe
Meksykańska kuchnia kojarzy się natychmiast z kukurydzą, fasolą i z ostrą papryczką chile. Prawie nie ma potrawy, która nie wykorzystywałaby przynajmniej jednego z tych trzech składników, stanowiących podstawę meksykańskiej diety.
Chociaż w wielu restauracjach podają chleb lub bułki, nie one, lecz placek kukurydziany, czyli przypominająca nasze podpłomyki tortilla, jest podstawą pożywienia. Tortillę możemy jeść samą oraz jako dodatek do różnych dań, przy czym najlepiej świeżą, prosto z gorącej blachy. Jeśli na tortillę nałożymy cienko skrojone smażone mięso, cebulę i kolendrę oraz polejemy sosem, otrzymamy najpopularniejsze danie Meksyku, spotykane niemalże wszędzie– taco. Po złożeniu tortilli na kształt pierożka, po nadzianiu serem, grzybami huitlacoche, kwiatami dyni lub farszem mięsnym i po podsmażeniu, uzyskamy quesadilla. Jeśli tortillę tylko złożymy na kształt pierożka, nadziejemy i zamiast podsmażyć, zalejemy sosem, zrobi się enchilada.Burrito– to enchilada z tortilli pszennej. Żeby otrzymać flauta lub flautita, zwijamy tortillę, napełniając nadzieniem i podsmażając. Z tylko podsmażonej tortilli otrzymamy twardy placek kukurydziany – tostada, a krojąc go na przypominające chipsy trójkąciki, otrzymamy totopos, znane również w Texasie jako nachos. Z grubszej tortilli powstanie gordita, którą z kolei możemy posmarować podsmażaną fasolą, posypać cebulą i startym białym serem i otrzymamy sope. Tortilla przyrządzona jako totopos, polana sosem pomidorowym salsa de jitomate, posypana cebulą i serem, i ewentualnie, nadzieniem mięsnym, podawana na ciepło jako śniadaniowy przysmakto chilaquiles. Innym śniadaniowym przysmakiem jest tamal, mielona kukurydza nadziewana najczęściej mięsem kurczaka, owinięta i duszona w liściu kukurydzy.
Również popularnym śniadaniowym przysmakiem są huevos rancheros, czyli jajka sadzone na smażonej tortilli. Pokrojona tortilla wrzucona do wywaru fasolowego, z ostrą papryką, świńską skórą, cebulą i białym serem da zupę tortillową – sopa de tortilla, z której po dodaniu owocu awocado, śmietany orazpapryki chile de árbol otrzymamy zupę o nazwie sopa azteca, czyli zupa aztecka. Wywar z wieprzowiny i gotowanych ze specjalnych, większych rozmiarów, ziaren kukurydzy, z dodatkiem cebuli, sałaty, rzodkiewki, oregano i startej ostrej papryki to pozole, smaczne świąteczne danie, porównywalne popularnością i znaczeniem do naszego bigosu. Równie popularne placki wyrabiane z niebieskiej kukurydzy noszą nazwę tlacoyos. Kukurydzy można się również napić w postaci przyrządzanego na słodko i spożywanego na gorąco pożywnego gęstego napoju atole, najczęściej o smaku czekoladowym lub truskawkowym. Kukurydzę można jeść w końcu w sposób naturalny, w kolbie, jako elote, smarowaną majonezem, posypywaną białym serem i mieloną papryką, lub w postaci zdjętych z kolby gotowanych ziaren ezquite. Dania przyrządzane z kukurydzą można długo wyliczać, a Meksykanie mawiają wprost, że bez kukurydzy, ich kraj nie istnieje, „sin maiz, no hay pais”. Najczęściej serwowanym dodatkiem do dań jest, bogata w błonnik i białka, czerwona i czarna fasola, podawana popularnie z cebulką i boczkiem, w sosie własnym, jako tzw. wiejska fasola – frijoles charros, albo gotowana i podsmażana tak, że przypomina brązowawą pastę posypywaną białym serem – frijoles refritos. Popularna jest również zupa fasolowa sopa de frijoles, oraz placki i różne dania mięsne podawane w fasolowym sosie enfrijolada.
Ostatecznie o smaku potraw od czasów prehiszpańskich decyduje wszechobecna w takiej czy innej postaci we wszystkich prawdziwie meksykańskich daniachi występująca w ponad stu mniej lub bardziej pikantnych odmianach papryka chile. Kuchni meksykańskiej nie sposób wyobrazić sobie bez sosów, a sosów bez papryki chile. Najczęściej podawane do stołu sosy to składająca się ze zmielonej papryki chile, pomidorów, cebuli oraz kolendry salsa mexicana, zwana również pico de gallo. Z zielonych pomidorów (tomate), chile i kolendry przyrządzona jest salsa de tomate verde. Rozrobiona ostra papryka i sos pomidorowy to salsa de jitomate. Sos pomidorowy zagotowany ze specjalną odmianą chile jalapeńo nosi nazwę salsa chipotle. Z wymieszania kilkunastu przypraw z kakao powstają wariacje kulinarne znane pod nazwą sosu czekoladowego, mole. Z kolei sos przyrządzony z roztartego awokado z cebulką i ostrą papryką znany jest pod nazwą guacamole. Przysmakiem podawanym na przystawkę lub jako zakąska są marynowaneostre papryczki chile, oraz nabierające od nich pikantnego smaku cebulki cambray, czosnek, marchewka czy kalafior. Najbardziej pikantne gatunki chile to chile de árbol oraz chile habanero.
Do potraw rzadko podaje się ziemniaki. Najpopularniejsze warzywa to pomidory (tomates), cebula (cebolla), kolendra (cilantro), ogórki (pepinos), sałata (lechuga), marchew (zanahoria), groszek (chicharo), cukinia (calabacita) oraz bataty (camote). Popularnym składnikiem sałatek jest również krojona w paski i podsmażana łodyga opuncji (nopal), zalecana szczególnie diabetykom ze względu na właściwości obniżania ilości glukozy we krwi, a która w smaku przypomina szparagi. W kuchni meksykańskiej mieszają się nieraz w jednym daniu wszystkie smaki: kwaśny ze słodkim, ostry z łagodnym, słony z gorzkim. Bardzo cenione jest twórcze podejście do przygotowywanych dań, stąd też ich bogactwo. Sztandarową, bo odwołującą się do narodowych barw Meksyku potrawą jest chile en nogada, zielona papryka chile morrón nadziewana mielonym mięsem z migdałamii rodzynkami, polana orzechową śmietaną i przybrana czerwonym miąższem granatu. Daniem narodowym jest natomiast mole poblano, czyli kurczak lub indyk w przyprawianym na ostro sosie czekoladowym.