11 Słodycze i Trunki

Słodycze i trunki

Słodycze, poza niewieloma wyjątkami, są w Meksyku wyjątkowo słodkie, ale nie zawsze bardzo smaczne. Na pewno warto spróbować rodzimych deserów flan napolitano (budyń) oraz przede wszystkim flan de queso (budyń serowy). Emocje mogą wzbudzić też naleśniki w sosie karmelowym crepas con cajeta, szczególnie gdy podawane są al tequila, czyli na płonącym tequilą półmisku. Wśród dżemów pojawią się interesujące smaki mango czy owocu opuncji. Serniki, ciasta i popularne słodkie pieczywo często polewane są czekoladą, choć jednym z bardziej udanych połączeń pozostaje tabliczka czekolady ze sprasowanymi ziarnami amarantu. Poszukiwany bywa niezwykle smaczny ciemny miód o smaku żywicznym, pochodzący od popularnych na Półwyspie Jukatańskim pszczół melipona, które nie posiadają żądła. Ciekawym, choć kontrowersyjnym wyzwaniem dla niemeksykańskiego podniebienia mogą okazać się dwuznaczne w smaku słodycze, np. ulubiony przez dzieci miąższ owocu tamaryndowca posypany ostrym proszkiem zmielonej papryczki chile.

Najpopularniejszym tradycyjnym napojem alkoholowym jest pulque, czyli zaledwie sfermentowany, niskoprocentowy sok z agawy. Z różnych gatunków agawy maguey produkuje się w środkowej i południowej części kraju mezcal, charakterystyczny ze względu na obecność na dnie butelki zalanego alkoholem robaka. Dystrybucja zyskującego zwolenników mezcalu, uważanego lokalnie za magiczny trunek, którego wyrób sięga prawdopodobnie czasów antycznych jest, co ciekawe, w wielu miejscach nieobecna. Tymczasem słynna i obecna w całym świecie tequila, szlachetny alkohol z niebieskiego gatunku agawy, posiada tzw. oznaczenie pochodzenia. Żeby wódka z kaktusa mogła nazywać się tequila, musi nie tylko być wyprodukowana z kłączy konkretnego gatunku agave tequiliana weber, ale również pochodzić z okolic swojej kolebki, miasta Tequila w północnej części kraju, od której pochodzi nazwa. Wśród produkowanych rocznie ponad 40 mln litrów tequili wyróżnia się polecaną do koktajli „tequilę białą”, czyli tzw. tequila blanco. Po kilku miesiącach leżakowania w dębowych beczkach zamienia się ona w tzw. „złotą tequilę”, czyli tequila reposado. Po roku lub dłużej dojrzewa najszlachetniejsza odmiana ciemniejszej kolorem tzw. „tequili bursztynowej”, wybornej w smaku i pitej solo jako digestif starki tequila añejo. Przy zakupie tequili, zawsze warto sprawdzić, czy na opakowaniu znajduje się informacja „Tequila. 100% Agave”. W przeciwnym razie ryzykujemy, że nasza tequila tylko w części pochodzi z kaktusa, zaś w pozostałej części będzie np. z trzciny cukrowej.

Na bazie tequili przygotowuje się najpopularniejsze drinki meksykańskie, przede wszystkim margarita, czyli sok z limonki, sól, woda sodowa i siedem– meksykańskich – kropli tequili oraz popularny słodki drink tequila sunrise, składający się najczęściej z tequili, soku grejpfrutowego, soku pomarańczowego i soku z granatu. Znane są zdrowotne właściwości serwowanej z solą i limonką tzw. czystej tequili, po której podobno głowa nie boli, ale zawsze trzeba uważać, żeby nie... przesolić. Do tequili jako popitka często podawany jest również przyprawiany na ostro sok pomidorowy, tzw. sangrita. Na wybrzeżu, przede wszystkim Pacyfiku, jest okazja i warto spróbować tzw. coco loco, czyli podawanego w orzechu mleczka kokosowegoz limonką i najlepiej ze wzmocnieniem w postaci mezcalu. Wśród likierów warto zwrócić uwagę na kawowy Kahlua, popularny w Puebla i przygotowany jak adwokat na bazie jajka rompope, interesujący likier z awokado ze stanu Michoacan, czy obecny przede wszystkim na Półwyspie Jukatan, likier anyżkowy Xtabentun.