03 Geografia

Przez góry, lasy, plaże i pustynie

Prawie siedmiokrotnie większy od Polski, położony na obszarze niespełna dwóch milionów kilometrów kwadratowych (1,964,375), pomiędzy 14°32'a 32°43' szerokości geograficznej północnej i 86°42' a 118°27' długości geograficznej zachodniej, Meksyk zamieszkany jest przez ponad 108 milionów mieszkańców.

Meksyk ma linię brzegową o długości ponad jedenastu tysięcy kilometrów (11,122 km), z urozmaiconym wybrzeżem, oraz ponad 200 wysp na oblewającychkraj wodach Morza Korteza, Oceanu Spokojnego, Morza Karaibskiego i Zatoki Meksykańskiej. Ponad połowę kraju zajmują obszary półpustynne i pustynne zdominowane przez klimat gorący i suchy, na pozostałym terytorium występuje klimat półwilgotny, wilgotny, umiarkowany, chłodny, a nawet górskie krainy wiecznych śniegów. Duże połacie terytorium kraju zajmują lasy. W środkowym i południowym Meksyku dominują typowe dla niskich gór lasy iglaste, które na południowo wschodniej nizinie ustępują miejsca równikowym lasom deszczowym. Gęsta dżungla, zwana pod rodzimą nazwą selva, obfituje w tych regionach w rzadkie gatunki drzew i roślin posiadających bogate właściwości użytkowe i medyczne.

Meksyk nie jest płaski, w żadnym tego słowa znaczeniu. Ponad 80% terytorium kraju zajmują góry, potocznie i wspólnie zwane Sierra Madre, w tym trzy wulkaniczne pięciotysięczniki, Pico de Orizaba (Citlaltépetl, 5747 m), Popocatépetl (5452 m) i Iztaccihuátl (5286 m), siedem wzniesień powyżej czterech tysięcy metrów (Nevado de Toluca, La Malinche, Nevado de Colima, Cofre de Perote, El Mirador, Tacana, Telapón) i dziesiątki szczytów powyżej trzech tysięcy metrów. Tuziny rzek przepływają pod ziemią tworząc jaskinie i mikroekosystemy, i żłobiąc terytorium Meksyku wlewają swe wody do Oceanu Atlantyckiego, np. Lerma i Balsas, i Oceanu Spokojnego, jak np. Rio Bravo, Papaloapan, czy Grijalva. Wysokie góry, potężne płaskowyże i głębokie kaniony zamieniają się w południowo-wschodniej części kraju w okresowe depresje i rozległe równiny podziurawione podziemnym labiryntem rzek i wodnych studni,zwanych cenote. W północnej części kraju krajobraz sawannowy i stepowy ustępuje w wielu miejscach z rzadka tylko porośniętym kaktusami pustyniom, z których najbardziej znane to Desierto de California czy porównywana do trójkąta bermudzkiego, obdarzona szczególnym polem magnetycznym Zona de Silencio.

Meksyk położony jest w strefie tropikalnej, pory roku niewiele różnią się od siebie i praktycznie cały czas występują tu wysokie temperatury, około 20–25 stopni C. Typowy dla strefy międzyzwrotnikowej podział roku na tzw. porę suchą, od listopadado kwietnia, w której prawie nie padają deszcze, i tzw. porę deszczową, od maja do października, w której prawie codziennie pada regularny, najczęściej krótkotrwały i obfity, wieczorny deszcz, mimo swej specyfiki, praktycznie nie przeszkadza w podróży w żadnym miesiącu roku. Natomiast lepiej nie planować wypoczynku w nadmorskich kurortach w okresie od połowy sierpnia do połowy października, ze względu na prawdopodobieństwo tzw. zagrożenia huraganowego w regionie. W tym okresie występują silniejsze wiatry, które powodują wysokie fale na oceanie, trwające kilka dni deszcze, obniżenie temperatury etc. Na nizinach, na wschodnim i zachodnim wybrzeżu oraz na półwyspie Jukatan, prawie zawsze należy się spodziewać wilgotnych upałów. W górach północnego oraz środkowego i południowego Meksyku, gdzie występuje suchy klimat kontynentalny, może dochodzić do dużych różnic temperatur pomiędzy gorącymi dniami i chłodnymi nocami. Zimy, w sensie okresu roku z ujemnymi temperaturami, praktycznie nie ma, w związku z czym czasem mawia się, że pora nocna w miesiącach od grudnia do marca to tropikalna zima.